seçerim hayalimi, mesleğimi

Çocukken hep sorulur "büyüyünce ne olmak istiyosun bakalım" diye.
Hayatım da en nefret ettiğim sorulardan, ve olaylardan biridir bu olay.
Daha konuşmayı yeni yeni öğrenmiş bi çocuğa niye doktor ol, avukat ol, mimar ol, mühendis ol diye diretirler?
kötü, çok kötü, çok çok kötü, o kadar kötü ki sanki bar'a gitmişin ve barmen "bilader kusura bakma viski kalmadı" der gibi. evet çok boktan misal oldu, ama valla öyle, bar aşıkları beni iyi anladılar. çok iyi. çok çok iyi.
ben geldim şu yaşıma, 2 sene öncesine kadar babam hala sorardı ne olmak istiyosun diye, verdiğim cevaplar genellikle "çöpçü, kapıcı, hancı, huncu, mumcu, kumcu" gibi sittir.oktan mesleklerdi (saydığım meslekleri yapan candostlarım sakın kırılmasınlar bana, ama doğruya doğru, mesleğiniz sittir.oktan, geleceği olmayan, sittinsene uğraş uğraş bi zkim olmayacağın bir meslek)
şimdi olay şu, ufacık bi insana, bi bebeğe, bi çocuğa, sen şu olcaksın sen bu olcaksın diye diretmeğe gerek yok. hiç gerek yok. çünkü o baskıya uğrayan çocuklar şurda bahsettiğim gibi insanlar olur, ve dünya boka sarar. hiç gereği yok.
fikrimce ve kendimce ve kanımca okul sistemi de değişmeli, isteyen okula gitmeli, 3 yaşında konuşmayı bilmeyen insancıkları kreşe, kindergartene, yuvaya göndermekten vazgeçilmeli, ana koynunda büyümeli çocuklar (bkz: ben, ben hiç gitmedim)
mantıksızlık yahu, hayatını okulda, öğrenimde geçiriyosun, geliyosun 70 yaşına, öyle filmlerde ki reklamlarda ki gibi tüm gün çiçekle böcekle bahçeyle mi ilgileneceğinizi sanıyosunuz? yooo, tam tersi, kıçınızı silecek bi eleman aramakla meşgul olacaksınız, eee 30 yıl okula gitmişim mühendis olmuşum, ne zkime yaradı bu?
şimdi dönüyorum bi kaç paragraf yukarı, ve çaycı çöpcü hemşehrilerime ittir.oktan olan mesleklerinden utanmamalarını tavsiye ediyorum. çünkü mühendis olupta napcam birader?
mühendis olana kadar götüm çatlicak, halbuki hiç gereği yok, hem saçlarım erken yaşta beyazlaşır, paso test paso sınav. hemde mühendislik bence çok boktan bir meslek bence.
yahu aslında benim demek istediğim tamamiyle farklı;
çocukken, küçükken, ufakken, tefekken, hayal kurmayın, hayal kırıklığı yaşarsınız, ben şahsen ve bizzat asla bir iş için hayal kurmadım, ve o yüzden şu an hiç mesleğim yok, boş boş geziyorum. boş boş. boş. bomboş.
hayal kurmak hayal kırıklığı sebebidir, hayal kurmadan yaşamak başlı başına saçmalıktır. aslında biz ot gibi yaşamamız lazım, bir gün açacam, sonra azrail gelip kafamı kopartacak ve bir vazoya koyacak. o vazo da solup gidecem, ve kimse beni hatırlamayacak. bu yazıları yazma sebebim odur. ne demiş aşkım (güzide duran) "laf uçar yazı kalır"