Aslında her şey 11 eylül'de başladı. evet o bildiğiniz 11 eylül, hatta sonrasından Word'ü açıp içine uçağın numarasını yazın ve winçing yazı şeklini seçin size yumurtadan sürpriz çıksın şeklinde hikayeler çıkan 11 eylül.
Liseye kayıt olmaya gittim, eve geldim, uçakların apartmana girişini izledim, her kanal aynı şeyi verdiği için diziler iptal oldu o anlık, ve ben çok feci sinirlendim.
Annem eve geldi, bana yemek hazırladı, uçakların binaya girişini izledi, ve ne olduysa ondan sonra oldu.
Bir telefon, liseden, akademi olanından, "bekleme sırasındaydınız, yer boşaldı, sizi akademimize alıyoruz, yabancı dil olarak malesef italyanca full, ama fransızca kursuna yazıldınız".
Anneme söyledim, havaya uçtu, malum üniversiteye sadece o okulu bitirip gidebilirdim. benim gideceğim düz liseden gitmek pek mümkün değildi.
Gitmeye başladım. o okuldan önce 4 yıl 25 erkek'le birlikte 1 sınıfı paylaştığımdan abaza kesilmiş vaziyette daha okulun ilk haftasında 20 kıza yazıldım. ergenlik çağımdı, suratımda çok sivilce çıkmadı, çıktığı zaman ama suratımın yarısını kaplayacak şekilde çıktığından kızlar tekliflerimi kabul etmediler.
o ilk hafta da ki dersleri kaçırdım, ve ondan sonra zaten dersleri yakalamak imkansız oldu bende 1 yıl şekil olsun diye akademiye gittim. 1 yıl boyunca hep aynı haltı yemek insanın canını sıkmaz mı? 1 kıza 5 kere yazıp. 5inci reddedişinden sonra suratına tükürmekte malesef sadece o günler yaptığım şeydi, oysaki o cesaretim ve özgüvenim şimdilerde olsa tükürecek o kadar çok kız var ki sırada bekleyen. ama ben tükürmüyorum, çünkü o kızların en iyi kız arkadaşları beni seviyor.
sonra düz lise yıllarım geldi. çok güzel günlerdi. hele o 1inci sınıf şahaneydi, batak oynamayı orda öğrendim mesela, kavga etmeyi de, rugby oynar gibi kavga ederdik. çok güzel günlerdi bee. sonra sarışın muhasebe hocası beni sınıfta bıraktı, hemde haksız (harbiden haksız, bak bak inanmıyo, ulan haksız diyorsam haksız vallahi bak, inanmıyorsan ebene sor) yere.
sonra yer döşemeciliğinde işe başladım, yer döşemeciliği aslında güzel işti, hoşuma gidiyordu, ama dizlerim 3 ayda pert olmuştu, zaten 3 aylık anlaşmam vardı, ama çok şey öğrendim mike sağolsun. sonra 2 aylığına viyanada iş buldum, turizmle ilgili. 2 ay viyanada kaldım. gittiğimde evim barkım yoktu tabi, öğrenci yurduna gittim, oda istedim, öğrenci olduğuma dair kimlik istediler, unuttuğumu söyledim, sorun değil dediler ve 2 ay 1 oda da kaldım. sigaraya başladığım tarih o günlere dayanır.
sonra geri dönüp 2 gün geçmeden askere gittim, 6 ay sonra geri döndüm ve tekrar viyanaya gittim, bu sefer almadılar beni yurda bende 4 ayı arkadaşta olmak üzere toplam 14 ay hemen hemen hergün içtim, geri döndüm karaciğer pert, böbrekler nanay, çiş torbası hebelük.
şimdi hayalimdeki işi yapmaktayım.
11 eylülde o telefon olmasaydı büyük ihtimal düz liseye o süperdangalak insanlarla aynı sınıfa gitmicektim, can sıkıntısından liseyi bitirecektim ve alışveriş merkezindeki "informeyşın sentrıl" da çalışıyor olacaktım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder