2 tekerlek, 15 km/h

Bilmiyorum her çocuğun veya her erkek çocuğun düşleri aynı mı. ben ufakken bisikletim olduğu halde "doğum günün de ne istersin, yılbaşında ne istersin" diye sorulduğunda aklıma ilk gelen bisiklet olurdu, sonra "ulan zaten bisikletin var ya lan senin başka bişey düşün, top, forma, hmm ne olabilir ne olabilir" diyordum.
Hatta hatırlıyorum da annem beni 8 yaşında kuran kursuna göndermişti, 3 kere gittim sonra bidaha gitmedim, namaz kılarken sureleri unuttuğumdan dilek tutayım sonuçta namaz eşittir dilek tutmak gibi geliyodu bana, bende durmadan bisiklet düşünüyodum.
Hep bisiklet, çokta binerdim bisiklete, taa ki ehliyetimi yapana kadar, o gün bugündür pedal çevirmedim, şimdilerde namazı da sadece bayramlarda kılıyorum. onda bile öyle beynimde yer etmişki aklıma bisiklet geliyo ve ben namaz kılarken gülümsüyorum.
evet aslında iyi bişey değil bu, bunu bi hoca okursa büyük ihtimal bana beddua edip sonra tövbe ya rabbim tövbe diyecektir. ama bunlar doğrular.
bisiklet niye aklıma bu kadar kazındı onu da bilmiyorum. herhalde psikolojik bir sorun. bundan daha da ufakken bana Mehmet Ali dedem bana bisiklet almıştı şurda da bahsetmiştim hatta.
O bisikleti çok severdim, ilk bisikletimdi.
Bir gün yine kaldırımda deli gibi bisiklet kullanıyorum, bana göre acaip hızlı virajlara yan yatarak matarak giriyodum. hız tutkum o günlerde başlamış olabilir.
Yağmurluydu hava, ve puslu, bisikletimle yine hız yapmaya çıkmıştım dışarı, sağ'lı sol'lu milleti kaldırımda solluyordum. bir anda beklenmedik bir engelle karşılaştım, karşımda bebek arabası, çarpmamak için kendimi ve bisikletimi feda etmeye karar vermiştim, direksiyonu kırdım sağa ve yağmurun etkisiyle spin atmaya başladım, frenlere asılınca da bisiklet takla atmaya başladı, şarampolden aşağı yuvarlandım. çok hızlıydım, ve trafik canavarı olmuştum. evet bizzat bir trafik canavarıydım, fakat kimseye zarar vermedim. şarampol (yani kaldırım) dan yuvarlandım ve düştüm, dirseğim yerde sürttüğü için kanamaya başlamıştı, bende herşeyi olduğu gibi bırakıp hemen eve çıktım ağlarayak, annem yara bandı sardı, gözyaşlarımı sildi, ve ben bisikletimi almak için aşağıya indim. indim inmesine, ama aracımı çekmişler, haber vermeden, birileri alıp götürmüş bisikletimi. ilk bisikletimdi lan o benim. benim tek bisikletimdi. yok tek değil ilk. ama hiç bir bisikletimi o bisiklet kadar sevemedim. ferrarimdi o benim bisikletler arasında, porsche'mdi, bmw, mercedes, audi. herşeyimdi o benim.
o bisikletimi çalan şahıs, er ya da geç bulucam seni, ve o çaldığın bisikletin her parçası için götüne kazık sokacam. eşşoğlueşşek, 3 yaşındaki çocuğun bisikletinden ne istersin. hıyarağası ya. hala içim sızlıyo aradan 17-18 yıl geçmesine rağmen.
ulan cehennemde sakın benle aynı kazana düşeyim deme, ağzına sıçarım senin. tövbe tövbeee.
bak bak sinirlendim yahu.