Leverkusen'de maç bitti, stat'dayız hala, bağırıyoruz. 5 gol yemişiz ama farkında değiliz sanki, veya umrumuzda mı değil. bilemiyorum. yarım saat bilemedin kırk beş dakika. sonra otobüslere. başlasın yolculuk. Alkol'ün etkisi maçın son düdüğüyle birlikte yavaş yavaş geçmeye başlıyor. tabi uyurken Alkol'ün etkisinden kurtulmak uyanıkken kurtulmaktan daha farklı. uyanıkken resmen mutasyon geçirmiş gibi oluyorsun.
2-3 mola ve karlsruhe. ordan arabalara ve innsbruck. saat 19:44 de leverkusen den yola çıktık. 07:10 da eve geldim. üstüne bir de 5 gol. yavaş yavaş 5 gol'ün ağırlığı basıyor. maçta gibi değil ki. şimdi düşünmeye başlıyosun. Alkol'ün etkisi de bitmiş.
07:14 son bir short message service ve uyku.
aslında duş alacaktım ama bünye dayanamadı yatağı gördüğünde ve güneş vurmasın diye perdeleri bile çekmeden yatağa attım kendimi.
derin uyku arasında gelen mesajları duymamak, hatta aynı anda tamamiyle alakasız bir rüya görmek.
Konu tabiki Galatasaray.
farklı mağlubiyet yavaş yavaş kendini belli ediyor. rüyam'da 3. lig'e düşmüşüz. takım 3. lig'te diye takımı tutmayı bırakanlar, ezeli rakip dediğimiz takımı tutmaya başlayanlar, futbolla bu yüzden ilişkisini kesenlerin arasında savaş veren ufak bir taraftar kitlesi kalmışız. her maç boğaz patlatmaktan herkesin sesi fok balığı gibi olmuş.
bu rüyayı görmemin tek nedeni de dün 1000 kişilik tribünde 150 kişi dışında kek gibi maçı izlemeye gelen dangalaklar grubu yüzündendi, maç bitişinde kaldık 150 kişi, ve tribünün en güzel anı zaten maçtan sonraydı.
saat 15:bişey bişey. uyandım.
Ruya kismi Goztepe'ye uygundur. Goztepe taraftari bundan saygindir,tarafimdan saygiyla karsilanir.
YanıtlaSil